Περιγραφή
Απόψε η Ελίζαμπεθ βρισκόταν με τη σκέψη της στο Πέμπερλεϋ Χάουζ. Και ολόκληρη την ατέλειωτη νύχτα, η φίλη μας δεν μπορούσε να ξεκαθαρίσει μέσα της τα συναισθήματα που ένιωθε για έναν απ’ τους κατοίκους του.
Τυραννιόταν ώρες ολόκληρες να ξεκαθαρίσει τι ακριβώς ένιωθε. Φυσικά δεν τον μισούσε! Όχι, το μίσος είχε σβήσει από καιρό πριν και τώρα ένιωθε ντροπή για την προκατάληψη που είχε, κάποτε, εναντίον του. Ο ακέραιος χαρακτήρας του της είχε τόσο πολύ επιβληθεί και είχε μέσα της τόσο ανάψει θερμό το συναίσθημα του θαυμασμού και της εκτίμησης, ώστε δεν χρειάστηκαν παρά τα χτεσινά λόγια της κυρίας Ρέυνολντς για να ξεχειλίσει η ψυχή της από φιλιά και συμπάθεια γι’ αυτό που, άλλοτε, τόσο πολύ αντιπαθούσε.
Πάνω απ’όλα όμως, κι απ’την εκτίμηση κι απ’τον σεβασμό, ήταν κάτι άλλο. Η ευγνωμοσύνη που ένιωθε, όχι γιατί την είχε αγαπήσει, αλλά γιατί την αγαπούσε ακόμα.
(ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.