ΝΕΚΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑΦΟ

Περιγραφή

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΔΥΟ ΠΡΑΞΕΩΝ

…Η ζωή μας, ναι. Το μέλλον μας, ναι. Θα ζούσα περιμένοντάς σε, θα σ’ αγαπούσα και θα σε περίμενα. Περίμενα το τέλος του πολέμου να ‘ρθει εκείνη η μέρα που θα σε παντρευόμουν μπροστά σ’ όλο τον κόσμο. Και θα σε περίμενα τα βράδια. Τώρα δεν υπάρχει μέλλον, δεν περιμένω πια παρά το θάνατό μου και θα πεθάνω μόνη. Άφησέ με λοιπόν. . . Δεν έχουμε τίποτα να πούμε. Δεν έχω ανάγκη από παρηγοριές…

(ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)